Miejsca zamieszkania dziecka lub pobytu dziecka po rozwodzie

Zgodnie z treścią art. 26 kodeksu cywilnego:

§1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska albo któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

O ile w przypadku wspólnego zamieszkiwania rodziców problem dotyczący miejsca zamieszkania dziecka faktycznie nie istnieje, o tyle trudności mogą powstać w przypadku rozłącznego zamieszkiwania rodziców. W sytuacji, gdy dziecko nie ma określonego miejsca zamieszkania przy żadnym z rodziców, wówczas należy złożyć wniosek do sądu opiekuńczego o ustalenie, iż miejscem zamieszkania dziecka będzie każdorazowe miejsce zamieszkania matki lub ojca. Wniosek powinien odpowiadać wymaganiom pisma procesowego tj. zgodnie z art. 126, 128 i 187 kodeksu postępowania cywilnego należy:

  1. Oznaczyć sąd, do którego jest pismo skierowane, imię i nazwisko stron (wnioskodawcy i uczestnika postępowania),
  2. Oznaczyć rodzaj pisma tj. wskazać, iż jest to wniosek o ustalenie miejsca zamieszkania dziecka,
  3. Uzasadnić wniosek, oraz wskazać dowody na poparcie przytoczonych okoliczności,
  4. Podpisać dokument i wskazać załączniki (odpis skrócony aktu małżeństwa oraz odpis pisma z kserokopią załącznika).

Właściwym do rozpoznania sprawy będzie zgodnie z art. 569§ 1 k.p.c. sąd opiekuńczy tj. wydział rodzinny Sądu Rejonowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby, której postępowanie ma dotyczyć, a w braku miejsca zamieszkania sąd opiekuńczy miejsca jej pobytu. Jeżeli brak i tej podstawy- właściwy jest sąd rejonowy dla m.st. Warszawy.

W przypadku kwestii dotyczącej miejsca zamieszkania podkreślenia wymaga szczególnie jedna okoliczność tj. zgodnie z art. 577 k.p.c. sąd opiekuńczy może zmienić swe postanowienie nawet prawomocne, jeżeli wymaga tego dobro osoby, której postępowanie dotyczy, a więc jeżeli z punktu widzenia dobra małoletniego zasadne byłoby ustalenie miejsca zamieszkania przy drugim z rodziców, to zgodnie z treścią art. 577 k.p.c. jest to możliwe.

O ile miejsce zamieszkania określa się przez miejscowość, o tyle ustalenie miejsca pobytu wskazuje konkretny adres, miejsce, w którym dziecko przebywa.

Oprócz kwestii związanych z ustaleniem miejsca zamieszkania dziecka przed sądami rejonowymi, również w postępowaniu rozwodowym sąd określa miejsce pobytu dziecka, wskazując przy którym z rodziców powinno przebywać, co przeważnie odpowiada zakresowi przyznanej rodzicom władzy rodzicielskiej. Oczywiście, wówczas wniosek taki należy zgłosić w piśmie procesowym (np. w pozwie, lub w odpowiedzi na pozew). Niejednokrotnie rozpatrzenie tej kwestii w rozwodzie powoduje długotrwałe postępowanie dowodowe, bowiem jest jedna z najważniejszych kwestii do rozstrzygnięcia w tym postępowaniu, i niejednokrotnie najbardziej sporna. Wówczas przesłuchiwani są świadkowie, dopuszczane są dowodody z opinii psychologów, RODK, sąd może również zlecić wywiad kuratorowi sądowemu, na okoliczność posiadanych warunków mieszkaniowych.

Zaznaczam, że znacznie skraca cały proces rozowodowy zawarcie porozumienia wychoawczego, w którym rodzice zawierają wszelkie istotne kwestie związane z władzą rodzicielską, miejscem pobytu dziecka, a także kontaktami, no i nierzadko związane z obowiązkiem alimentacyjnym.

O Marcin Zaborek

Marcin Zaborek- adwokat w Okręgowej Izbie Adwokackiej w Warszawie, absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, , w latach 2003-2006 społeczny kurator sądowy, od 2006 r. zawodowy kurator sądowy wykonujący orzeczenia w sprawach rodzinnych i nieletnich, w latach 2008-2009 delegowany do pełnienia obowiązków Głównego Specjalisty w Wydziale Kurateli Departamentu Wykonania Orzeczeń i Probacji w Ministerstwie Sprawiedliwości, od 2010 r. starszy kurator zawodowy wykonujący orzeczenia w sprawach rodzinnych i nieletnich. W swoim wieloletnim doświadczeniu zawodowym zajmowałem się sprawami związanymi z wykonywaniem władzy rodzicielskiej, demoralizacji nieletnich, a także prowadziłem nadzory nad realizacją kontaktów z dzieckiem, podczas których stykałem się z szeroko pojętą problematyką tego zagadnienia. Aktualnie udzie­lam porad praw­nych z zakresu prawa rodzin­nego, a także biorę udział w spra­wach sądo­wych klientów. Kon­takt: 604 092 158 e-mail:marcin.zaborek@wp.pl
Ten wpis został opublikowany w kategorii Bez kategorii. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *